പാവകളി

ഫണമുയര്‍ത്തി  നില്‍ക്കുന്ന  യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളേ
നിങ്ങള്‍ എന്നെ കൊത്തരുത്
ചെങ്കുത്തായ ഒരു മലയുടെ താഴ്വാരത്തില്‍
മുകളില്‍ ഒരു ചെറു വേരില്‍ തങ്ങി നിര്‍ത്തിയ
പാറക്കല്ലും നോക്കി ഇരിക്കുന്നവനാണ് ഞാന്‍

വിഷം പുതഞ്ഞ മണല്‍ തരികളിലൂടെ
പാദുകമില്ലാത്തവനായി കുറേ ദൂരം ഇനിയും ഉണ്ട്
സിരകളിലൂറുന്ന വീഞ്ഞ്  വരളാതിരിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം
ജീവിതം എന്ന പാവകളി.